-El AmaN-!
El aman!
Ayak sesleri diner şehrin yükünü taşımaktan yorgun düşen kaldırımlarda Peltek eser rüzgar,susmuşken şehir,uyurken başucumda yalnızlık Bir içgeçiriştir kulaklarımda çınlayan sesler,yada bir serzeniş Mumdan bir heykel gibi durur karşımda kınalıada Aldırmazda geçer balıkçı,çalmaz bir ıslık Durgun sularda arar sevdiğini besbelli o’da El aman! Yosun kokusu siner midye kabuklarının siyaha çalan gövdesine Deniz anası olurda öper alnımdan yalnızlık Yakomazlar düşerken düşlerimin uluorta yerine Bir tokat atasım gelir çaresizliğin ensesine Durdurur beni su yüzüne çıkan mahsun bir balık El aman! Aklar düşerde saçlarıma,kıskanır kara geceler Fikirlerime gemici düğümü atarımda çözemez şeytan Şarabi şiirlerde batar hüzün gemileri Suya yazarım ıslanmaz kalemimle sana söyleyemediklerimi Ki ben,ıssız adalarda klavuzsuz kaptan Fenersiz sazlıklara doğru kırarım dümeni El aman! Bir türkü olur dudaklarımda,gamzesiz yıldızlar Notasız bir bestedir söylediğim,nakaratı yalnızlık Bulutları çarşaf yaparımda içine tütün sararım İstasyandon geçen kara tren gibi tüter cigaram Rüzgar incitmez tenimi okşar ılık,ılık Gözlerimde mor halkalar,ben hep mor bakarım El aman! Heybeme doldururumda hüznümü,kimseye söylemem Hüviyetimi meleklere ödünç veririm Firari aklımda,sigaramın izmaritini söndürürüm Cız etsede içim bu şehire bir daha gelmem Derme çatma sevdalarımı,hibe ederim Can çekişen düşlerimi öldürürüm |
Şiir iyi gidiyordu şair, nedense bitmesini istemedim biran
Selam ve saygıyla