Gel kardeşim, gel de bahçeye inelim karlar erimeden
Kartopu oynayalım, kardan adam yapalım
Çocuk olalım kısa bir zaman diliminde, bir rüyaya yatalım
Kahkahalar atalım, oynayıp, zıplayalım, dünyalar bizim olsun
Varsayalım ki hayat çok güzel, insanların ruhları çiçek bahçesi
Ne savaş, ne kötülük, ne bombalar, ne ölümler
ne yoksulluk, ne de göç var, herkes zengin, herkes mutlu
Herkesin elinde zeytin dalı, barış kokuyor dünya, gökyüzü masmavi...

Gel kardeşim, gel de biz, ikimiz çocuk olalım, bezensin ruhumuz
Zaman dursun, yelkovan, akrep unutsun dönmeyi
Yıllar öncesindeki sen ve ben gibi
Sorunsuz, sorumsuz çocukluğumuz gibi
Sevinç çığlıkları atalım, kuşlarla yarışalım, mavi gök bizim olsun
Havalansın semaya özgürlük, sevince el sallasın çocuklar...

Gel kardeşim, bembeyaz kar tarlasında kardan adam yapalım
Ellerimizde eldiven, saçlarımızda kar taneleri
Burnumuzun ucu kıpkırmızı, kulaklarımızda gülen çocuk sesi
Gel, kardan adamın zeytin gözlerini, havuç burnunu takalım
Hatta eldivenleri de olsun, botları da
Ellerini nefesiyle ısıtan, ayağı çıplak, sırtında yırtık kazak
Bir duvar dibini mesken bilmiş
Yoksul çocuklar gibi üşümesin yüreği...

Gel kardeşim,saçlarına kırlar düşmüş, yaş almış
Uzun uzun yolculuklarla yorulmuş iki anne olarak
Evlerimize, canlarımıza dönelim, çocuklar insin bahçeye
Onların ellerine daha çok yakışır kar topu oynamak
Havuç burunlu, zeytin gözlü kardan adamlar yapmak...

Rukiye Çelik 20 Mart 2022