Rabbi Kılsaydım Aşina
Rabbi kılsaydım âşina, nefsimde tât beklemezdim
Dâmu alevinden başka, gayri imdât beklemezdim Ne hâletmiş, gölgelenmiş nârında şu nefsim benim Ateş sarmış yüreğimden bunca feryâd beklemezdim Ezelden ters güzârımla bu devrânın her hamlesi Çün, devrânın mensebinden şöhret, ne âd beklemezdim Yâhut olsaydım nefsimin huzûrunda mûti, hakir, Dünya mülkün yân eyleyip gönlü abâd beklemezdim Her kim Hak’tan ayrı düşüp bir âdeme saldı mehrin, Ol bendenin îmânında böyle fesat beklemezdim Kılınmışsak varlıkların arşi-âlâdan eşrefi, Her ne varsa, râzı olup kuştan kanat beklemezdim Ben Lâzımın istirhâmı hûri melek, uçmak değil Olmasaydı tanrı aşkı, mahşer, meâd beklemezdim |