Keşke Şair Doğmasaydım
Kendimi kendime dert unutturur,
Sevinçli günlerim hep yakar beni Yazmazsam, yüreğim didinip durur, Yazınca ellerim hep yakar beni. Yürekte sığınak arzular ise, Ne abad etmedin, ne yıktın gittin İçimde ne kadar ateş var ise, Hepsini yakarak çıktın gittin Bedahet, şiirler alev gönlümde, Sevgimi yakarak parlatacaklar Hayat denen coşkun deniz ömrümde Yanan son gemiler de batacaklar Bilseydim vefası yokmuş denizin, Sığlarda yüzseydim, boğulmasaydım Geriye dönmek de boştur, güzelim, Keşke ben hiç şair de doğmasaydım |