Kendini en makbul kullardan sayma
Bu fikir özüne zuldür musahip
İnsan ol, insanı sevmekten cayma
Bu hal mutluluğa yol*dur musahip


Yüz yaşına kadar yaşasan ceman
Kötülük faslından uzak dur aman
Güzel düşün, güzel konuş her zaman
Yılana hükmeden dil*dir musahip


Kötünün övgüsü gönülde kışlar
Ruhunu incitir yüreği haşlar
Gün ola dostların attığı taşlar
Dalında tomurcuk gül*dür musahip (*)


Yirmide ne ise yetmiş de dahil
Yanından uzaklaş değilse ehil
Lafının kantarı olmayan cahil
Ebleh, fodul hem de kel*dir musahip


İradeni kullan hurafeden kaç
Her gece hanende uyusan da aç
Bilime düşmanın derdine ilaç
Üfürük, olmadı, fal*dır musahip


Kıymeti yüksektir eldeki kuşun
Daldakine bakma ağrımaz başın
Yoksa semeresiz tavrın, telaşın
İçinden çıkılmaz hal*dir musahip


Her kim ki nezaket olmaz sözünde
Bulunmaz Allah’ın nuru yüzünde
Aydınlık çağında kulun gözünde
Onların değeri pul*dur musahip



(*) Şu ellerin taşı hiç bana değmez.
İlle dostun bir tek gülü yaralar beni.
……………………Pir Sultan ABDAL




15.03.2022