henüz bitmemiş şiirde
birer deniz kuşu ikimiz
orta yerinde masmavi bir denizin
üstümüze yağmur yağar
sarı saçlarının uçlarından
damla
damla

susmayı öğrendik
bir cezm gibi
dirhem dirhem
akmayı
öğrendik

Duygu dolu yüreğinizden süzülüp gelen harika duygularla ve muhteşem güzellikte yazılmış yürek sesinizi gönülden kutluyorum tebrikler üstâdım.
Gönlünüze ve kaleminize sağlık diliyorum.
En içten selam ve saygılarımla.
Allah'a emanet olun.

her zamanki tat ve lezzetinde, yine olgu ve dolgun
yine lebalep dolu, dizeleri rengarenk çiçekler
açmış, anlam ve de anlatım güzeli
okuma sevgisi ve hazzıyla dolu imrenerek
okuduğum müstesna bir serbest şiirdi...
tebrikler ve de saygılar sunuyorum mümtaz kaleminize...

Yine muhteşem bir şiir dillenmiş yürekte, kaleme dökülürken kesik kesik hıçkırık edasında...Sarı papatyalar, akşamsefaları, kardelenler arasında hatmi çiçeğini aradı gözlerim...
Her şeyin üstüne papatya çayı içmek...Şiirdeki sancıyı, gerginliği, hazımsızlığı, tansiyon dengesini sağlamış...Yine de ruhun duvarları bu rahatlamadan nasibini alamamış ki duyguları çarmıha germiş.. Adeta bildiği doğrulara isyan edercesine, din değiştirircesine isyanda yürek..
Bunca umutsuzluğun arasında denizde kavuşan kuşlar birinin diğerine haksızlık yapmaması adına isimsiz bırakılmış..Adalet inancı sarsılmamış, umut ise hep içinde...
İçte alev alev yanan ateş, bastırılmış, söndürülmüş ama küllerinden yeniden doğmuş her "bitti" deyişte simurg misali...
Finalde ise

susmayı öğrendik
bir cezm gibi
dirhem dirhem
akmayı öğrendik

Diyen şair, içindeki duyguları kesin ve ilişiği kalmamak üzere bitirmek istese de , kaçıp kaçıp geri dönmüş duygularına...
O çiceğin ismi yazılmasa da yürek, duygular tam olarak "zikredilmese" de kalbin en derin yerine adeta dağlanmış bir şişle nakış nakış işlenmiş.

Sancılı gizli bir hüznün sağlam bir kalemden sayfaya dökülümü yaşanmış...Öylesine yazılmamış hiç bir kelime ve irade ile duygusallığın çatışması bir nevi, istasyonsuz bir trenin sesi şiddetinde, yağmurlu bir günde balkon ya da bahçede sancılı iç çekişlerle kesik kesik "ah"lara dönüşüp yazıya da vermiş bu duyguyu...

Belki de şair bu kadar derin düşünmeyip yağışlı bir havada, sıcacık bitki çayını yudumlardan kış bahçesindeki çiçeklere bakıp, radyoda çalan hüzzam eşliğinde firari düşüncelere dalmıştır sadece...

"Şiiri yazıp paylaşırsınız, sonrasında şiir kendi manasını oluşturur...Siz basit bir bahar şiiri yazmışsınızdır, karşı derin acılarının yansımasını görmüştür şiirde öyle anlamıştır belki de...Velev ki böyle o zaman siz şiirinizi kutlayın...O şiir şiir olmuştur...Her okuyana başka anlam ve derinlik verebiliyorsa ne mutlu size" demişti kalemi güçlü bir üstadım....

Biraz dolaşıp gelsem belki de bambaşka anlamlar çıkarırdım daha şiirden...Zihin işte, hudut tanımıyor..Prangalasan da kendi anladığı ve anlamlandırdığı kadar düşündürdükleri...
Düşünüp yazmamak olmalı mı olmamalı mı tartışılır..Yazdım gitti...
Kaleminize sağlık üstadım...