Sen Hiç Sensiz Kaldın Mı
Günebakan çiçeği yine yüzünü döndürdü batıya
Güneş usul usul çekiliyor, Bak yine akşam oluyor. Sarı, kızıl hüzmeler Ayrı bir güzellik katıyor manzaraya. Gözlerim karşıdaki istasyona takılıyor, Trenden inenleri izliyorum. Yorgun, telaşlı ama mutlu yüzler. Buluşan ve kavuşan eller, Sımsıkı sarılıyor birbirine. Ellerime bakıyorum, Yaslandığım direğe sarılan Yalnız ellerime. Yine sensiz ve sessiz kalan ruhuma dönüyorum. Sen hiç sensiz kaldın mı diye düşünüyorum. İçimdeki derin girdapta kayboluyorum. Sonra seni içimde yaşamayı Ve sensizliği seçiyorum. Aşkı bilene, hiçliği hiçe bırakarak Gerçek dünyaya uyanıyorum. |