Ölüm bize ne kadar da yakın..Vakit gece Dört vakte düş kurdum Salıncaktaki beşiye Umut uzak diyar Sevda telgrafın tellerinde Yaralı kuşum Kanadım kırık Yüreğim pare pare Susadım.. Bir damla yağmur yağsada Karışsa gözyaşlarıma Cemreler düşse toprağa Sevgi tohumu ektim Yeşerse bahara Zulüm Dünya nın çarkı Hastalık Ölüm Bombalar patlıyor Gökyüzünde Uçuşan kuşların cesedi yerlerde Saklanbaç oynuyor çocuklar Bilmiyorlar ki ölümü söbeliyorlar Yüzyılın illeti Ciğerleri parçaladığı yetmez gibi Sayfalar boş Kelimeler sahipsiz Ìnsanlar çaresiz Kimsesiz Duman kaplamış her yeri Okjisen yerine Karbondioksit soluyorlar Kaç kere Ölmeli bu insan Kaç kere gömülmeli Dilimiz kelepçeli Fikrimiz yasak Aynadaki yüzümüz Yabancı bize Korkulardan ördüğümüz Bir kafeste Ölüm bize Ne kadar da yakın Sevay |
Gönül sesinize tebrik ve sevgiyle.