Zihnim savrulur kelimeler içinde
Bir fırtına kopar derinliklerimde
Her sayfa açıldıkça ben eksilirim
Kayıp bir bedenim, düşüncelerde

Okuduğum her cümle
Bir parçamı alır
Ruhumdan süzülen sessiz çığlıklar
Bir boşluk kalır geride
Yavaşça dağılır
Zamanın izinde
Ben benden koparım

Toz duman olur
Zihnimde her an
Gerçek ve hayal birbirine dolanır
Ve her düşünce
Beni biraz daha eritir
Bir okyanusta kaybolmuş
Bir damla misali

Ve o damla derinlere batarken
Kimliğim belirsiz sınırlar silinir
Bir varmış, bir yokmuş gibi süzülürüm
Sessizlik içinde
Kaybolan bir izimdir

Her satır yeni bir yol açar bana
Ama her yol
Beni kendimden uzağa taşır
Bir yanım hep gitmek ister
Diğer yanımda ise eksiklik birikir

Zaman akıp gider, ben kalırım
Savrulmuş parçalarımda kaybolurum
Bir kitap sayfasında
Çözülür tüm benliğim
Ve sonunda sadece
Boşlukla bütün olurum

Boşlukla bütünleşmek bir son mudur?
Yoksa her şeyin başladığı yer mi?
Dağılan her parçam
Sessizce toplar kendini
Kendi içimde kurarım
Yeni bir evren yeniden

Bir yandan ağır gelir var olmak
Bir yandan yok olmak çekici bir huzur
Ama her dağılış
Yeniden doğurur beni
Ve ben..
Yoklukla varlığın arasında bir çizgi

Bu ince çizgide yürürüm sessizce
Her adımda
Bir parçam kalır geride
Kırılmalarım yeniden şekil alır
Ve içimdeki boşlukla
Dans ederim belki de

Karanlıkta bir ışık ararım durmadan
Ama ışık da karanlık gibi
Kaybolur zaman zaman
Yine de yürürüm vazgeçmem bu yoldan
Çünkü bilirim
Her düşüşte bir yükseliş saklıdır

Savrulsam da rüzgarda
Dağılırken kendimden
Toprağa dökülen yapraklar gibi
Bir gün yeniden filizleneceğim
Zihnimdeki fırtına diner
Ve ben yeniden tamamlanırım

Tamamlanmak belki de bir seraptır
Hiç bitmeyen bir yolculuğun adı
Her savruluşta yeniden doğar
Ve her doğuşta
Biraz daha eksilirim aslında

Toprağa düşen her parçayla
Büyür içimdeki boşluk
Ama o boşluk da
Benim bir parçam olur
Savrulmanın kendisi olur varoluşum
Kendi küllerimden yükselirken
Fark ederim
Eksiklik de aslında bir bütünlüktür

Sonunda anlarım ki
Her yol bir hikaye
Ve ben o hikayede
Bir gezgin sadece
Kırılıp dökülsem de bu uzun yolda
Her kırık bir adım daha
Yaklaştırır beni sonsuzluğa


sevay