Eğer bir gün şiir yazmak istersen, duygularını ve düşüncelerini özgürce kağıda dök.
Şiir, içten gelen bir sesle şekillenir, kelimeler duyguların yankısıdır..

Son defa takılı kaldı
Gözlerim gözlerindeki boşluğa
Bana düşlerini bırakma dedim
Düşler korkutur beni
Çünkü başkalarının düşlerine dalmak
Kendi benliğimden çıkmam demek
Oysa ben kendi duvarlarımın dışında
Nefes alamam, yaşayamam

Sana güvenim
Yanlızlığa güvenim kadar
Eğer gün gelirde
Çizebilirsem acının resmini
O yağmur altında ıslak elleriyle elimi sıkan
Avuçlarını yüreğimde bırakan
Sen olursun
Mutluluğun resmide sana sıkıca sarılmam

Henüz öğrenemedim
Duyguların çizimlerle yorumlanmasını
Acıyı yüzünde bile görüntüleyemedim
Hiç çekemedim o delice oklar taşıyan
Bakışlarının fotoğrafını
Yüreğini ise hiç bilmiyorum
İçindeki sırları hiç söylemedin bana
Bende hiç sormadım zaten

Eğer bir kere
Yıksaydın kendi duvarlarını
İnatçılığın inatçılığımı yenseydi
Ne engel olabilirdi ki bu mutluluğa
Gurur yüzünden
Sevginden vazgeçmeseydin

Bunca zaman diliminde
Hiçbir şeyini paylaşmadığın için benimle
Bende senden gizleyeceğim sevgimi
Bu aşk ta yüreğimde sakladığım
Bir sevda yeli olacak
Bir sır,bir bıçak keskinliğinde



Sevay