Dalgalara teslim
Bir yalnızlığım
Ufuk çizgisi uzak bir hayal
Rotasız seyran eder bu masal
Kürek vuramam derya Denize
Rüzgâr nereye savurursa
Öylece bir liman arar
Kalbim sessizce
Yitik yolcuyum bu mavilikte


Bir yıldız ararım
Gökte rehber
Ama bulutlar örtmüş
Gecemi derin
Her kıpırtıda batma ihtimali
Her umut bir düğüm
Boğazımda gizli gizli


Bir kuş uçar
Uzaklarda sessizce
Kanat çırpışı
Bir veda sanki
Kayığım sürüklenir çaresizce
Bilinmez bir diyarın
Kucağına belki
Elimde değil yönümü çizmek


Her dalgaya
Bir şiir bırakır
Her damla bir söz
Her dalga bir sitem
Ufukta belki bir ışık yanar
Belki de yalnızlığa mehtap ağlar
Ben mi unuttum rotamı?
Yoksa yol mu kaybetti beni yıllar?


Kürekleri yok ki kayığımın
Bir başına salınır dalgalarda
Ne kıyıya varır
Ne batmaya razı
Bir hikâye yazar
Sonsuz sularda
Ay ışığı vurur suya usulca
Yakamoz parlar
Umut gibi kısaca
Ellerim boş
Çarem yok bu gece
Deniz hep suskun bir bilmece
Derin bir yalnızlık içinde gizliyim


sevay