ŞAŞIRANLAR VAR
ŞAŞIRANLAR VAR
Altındır toprağı, taşı diyerek Yolunu gurbete düşürenler var Ne bulursa kuru yavan yiyerek Ekmeğini çöpten devşirenler var Şeker aranır mı katran zehirde Anasından üryan yüzer nehirde Özünü kaybedip büyük şehirde Yolunu izini şaşıranlar var Kimi zulüm eder kadına kıza Kimi meyil vermiş çengiye saza Övgüler yağıyor burda hırsıza Eşkere cebinden aşıranlar var Sapkınlık çizmeyi aşmış diz boyu Örfümüzden uzak düğünü toyu Garibin ardından kazarak kuyu Çelme takıp yere düşürenler var Evlilikler sahte , saygıdan uzak Eşler bir birine kuruyor tuzak Her evde esiyor deli bir sazak Bardağı doldurup taşıranlar var Dilin kemiği yok her yana döner Gâhi alev alır gâhi de söner Bir yalana bilmem kaç yalan biner Kuyruklu yalanı şişirenler var Döşü siper olur günün bağrına Yokluğun hançeri batar böğrüne Evinin taamı ekmek uğruna Yüreğin yağını pişirenler var. Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ AL YANAKLI KİRAZLAR KİTABIMDAN |