Alaycı KuşAldanma güneşin görkemli duruşuna Vakit kararıyor Uç alaycı kuş uç Al ve götür tüm umutlarımı olmayan ülkeye Varlıklarını unutunca olmazlarımın Huzurlu uykularıma geri dönebilirim böylece Yokluğun azabı giderek büyüyor Ama Olmayan bir şeyin yasını tutamaz değil mi insan Henüz doğmamış bir çocuğun kaderine karalar bağlamanın da gereği kalmaz Daha yazılmamış ağıtlarla kalbimi çürütmenin de Vakit soluyor yavaş yavaş Kanatlarına siyah bulaşmak üzere Uç alaycı kuş uç Al ve götür tüm umutlarımı olmayan ülkeye Zaten vazgeçilmez sanılan o umutlar Bana sadece acı yükledi her geri dönüşlerinde Tamamen çaresiz kalırım diye merak etme sakın Bir kurtuluş günü düşlüyorum Seçenekleri sınırsız Sadece güzelliklerle boyalı bir hayal de değil üstelik Cehennemin çocukları için de küçük bir hediye sakladım içinde Eğer kısa çöpü çekerse bu gece biri Nihayet kıyamet de kopabilir Bu da kurtuluşun başka bir biçimi değil mi neticede İlk defa karşılaşmamızı hiç unutmam Kirli ve yaralıydı parmakları Karanlıkta görünce ürkmüştüm dokunuşlarından Aslında o incecik ve zayıf ışığın altında dahi belli oluyordu Daha küçücük bir çocuktu o parmakların sahibi Hangimiz daha çok korkmuştuk önemi de yoktu Aynı çığlıkla kanatmıştık kalbinden geceyi Uç alaycı kuş uç vakit geldi de geçiyor bile Al ve götür tüm umutlarımı olmayan ülkeye Silinirsin hafızalardan hiç olmamış gibi Ne geldiğini hatırlarım Ne de tüm umutlarımı alıp da gittiğini Varlığını bilmediğimiz şeyler acıtamaz bizi değil mi Belki böylece dost oluruz yine geceyle Hem Bir kurtuluş günü düşlediğimi söylemiş miydim Cehennem çocukları için de bir hediye sakladım içine Laf aramızda kalsın ama Bu sefer tüm olasılıkları onlara adadım Ne olursa olsun kısa çöpü çekecek biri bu gece Ve nihayet kopar kıyamet Özlenecek hiçbir şey kalmaz böylece geride y... |
KARACA.