Uzun yıllar sonra buldum kaybolan benliğimi.
Çocukluğumda duyduğum yarım kalmış sevdalar
Acı çeken aşıklar, kına yakılmamış dudaklar vardı
Tarihin tozlu raflarında kalan...
El değmemiş, gün yüzü görmemiş umutlarımız.
Gökyüzüne saldığımız uçurtmalarımız
Çamurdan yaptığımız kalplerin içine sıkıştırdığımız hayallerimiz.
Çocuktuk, herşeyimiz çocukçaydı...

Sonra büyüdük savrulduk gurbet ellerine.
Rüzgar nereden estiyse bizi de o tarafa savurdu.
Herşeyimizi yolla çıktığımız gün bıraktık.
Köyümüzün o çamurlu sokaklarında.
Yamalı elbiselerimizi yırtık ayakkabılarımızı
Herşeyimizi o topraktan olan evimizin içine bıraktık.
Çocukluğumuzu.
Çocukluğumuzda kurduğumuz hayallerimizi
Anlayacağın herşeyimizi geride bıraktık.
Dağlar arasında uzanan yollara düşürdük yüreğimizi...

Dedim ya büyüdük işte, herşeyimiz yara bere içinde.
Bize kalan anlamsız bir hayat yaşamak
Derken yıllar sonra bir kadın çıktı geldi.
Hayatımızın tam ortasında durdu.
Ne git diyebildim nede sev diye bildim.
Oda gitmedi kaldı öylece sessiz bir köşede.
Zaman geçtikçe anladım ama anlam veremedim.
Bütün bir hayatı sanki onun için yaşamışım.
Sanki çocukluğumda onun hayalini kurmuştum.
Yüreğimde anlam veremediğim duygular oluşuyor.
Onları tarif edecek bir kelime, bir cümle bulamıyorum.
Hani acıkırsın da canın hiç birşey yemek istemez.
Ama aç olduğunu his edersin.
İşte bunun gibi anlam veremedim duygular oluşuyor yüreğimde...
Sevmişim meğer onu kendimden habersiz.
Oysa ben duygusuz bir adamdım,
Nasıl oluyor da duygu yüklü bir adama dönüştüm.
Bilmiyorum gerçekten bilmiyorum...

İşte o kadındır bunların hepsine sebep olan.
Duyguları olan bir adam olduğumu hatırlattı bana.
Nefes almanın bu kadar güzel olduğunu hissettim.
Mutluluğun ne olduğunu öğrendim onunla.
Meğer ruhumda yıllarca sızan acının sen olduğunu öğrendim.
Ağlamayan gözlerimin seni görüp ağladığını
Mutluluk gözyaşlarının da olduğunu gördüm.
Hayatın düşündüğüm kadar anlamsız olmadığını.
Anlamsız atan kalbim seninle anlam bulduğunu...
Seninle herşeyin bir anlamı olduğunu gördüm...

Ama şimdi yoksun çok uzaklardasın.
Sensiz yaşamaya gayret ediyorum.
Ama çok zor oluyor sensiz yaşamaya çalışmak.
Sefil olarak varlığımı sürdürmeye çalışıyorum.
Acıyor canım, sensizlik zor
Buna dayanacak gücüm de yok.
Sana çok ihtiyacım var ama sen yoksun.
Lütfen artık gel gittiğin yollardan geri dön.
Dayanılmaz bir acı var yüreğimde, her yer sensizlik.
Dön gel artık sevdiğim dön
Yazan: Sinan Toker
Yazıldığı Tarih:13/02/2022