İLK KARAcaba şiir mi okuyordum şiir mi beni kar yağıyordu sahiline sulu sepken yine yoktun martılar saçak altına içimdeki bir sevgi yoksa kemanın sesi miydi duyduğum duygularım mı coştu müziğinde can oluştu rüzgarın konuştu sözlerinde huzur bulduğum şiirinde can olduğum çok mahcubum sayfana bir gül bulamadım papatyalar da yok ağaçlar kurumuş donmuş kar beyazı gözlerin solmuş kardelenler açmış onu bıraktım göz yaşları eşliğinde damlalarım kar tanesi ilk kar Behçet Bük |
Şiir güzeldi her zaman ki tat ve deminde, okuduk ve kutladık yürekten, yalansız vede riyasız
Sonsuzluğun sahibine emanet olasın, sağlıkla, sağlıcakla kalasın