ŞUBAT
Yitip giden düşlerim var
Sensizlik bana mı kader, Yoksa zulmün bu mu ? Bilmiyorum ama çok acı. Parmaklarımla kalp yaptım Bu Şubat’ta sana hediye ettim, Gücüm yok çiçeğim Elimden bu kadarı geldi. Sonsuzluğun içindeyiz Dünyada olmak azap gibi, Sen mışıl mışıl uyurken Tanrıya karşı gelemem. Sevgilim rahatsız edemem Sana yine acı veremem Bir daha üzülmeni istemem Huzuruna mani olamam. |