Kim kendinden bahsetse en dürüst benim diyor
dinliyorum sözünü görüyorum özünü
ona göre hep karşısındaki aldatıyor
gördüğü kendi yansıması bunu bilmiyor...

Kim iyilikten söz etse en iyi insan kendisidir
diğerleri kötü kalpli hain uçarı serseridir
hatalar ondan uzak kalbiyse pürü paktır
insanların çoğu ona kötülük yapandır...

Kim yalandan konu açılsa asla söylemem der
halbuki sabah akşam sofrasında yalan yer içer
sık sık yalan söyleyen her yöne dönen onun dili
itham eder yalan söylemekle ha bire el alemi...

Kim cömertlikten dem vursa en cömert kendisidir
öyle güzel konuşur ki zannedersin vicdanın sesidir
halkın içinde biriciktir o insanların en hasıdır
yalnız kaldığı zaman inen de ne yazık havasıdır...

Kime sorsan en kusursuz en hatasız olan odur
sanki dağlardan inen tertemiz saf bir sudur
hep başkaları hatalıdır diğerleri kusurludur
herkesi çekiştirmek onun vazgeçemediği huyudur...

Madem ki herkes masum o zaman neden bu kaos
bunca yanlış bunca ah bunca sitem üstüne acı sos
eyvah ya asıl arızalı olan insan ben kendim isem
ben evvela kendimi tamir ederim gerçeği görsem...

İnsan doğar doğmaz yazılmaya başlar alın yazısı
herkesin apayrıdır gönlündeki dinmeyen sancısı
öteki dediğinden gelen senin sesinin aksi sedası
dilden dile yaydığın zincirleme dedikodu kazası...


Gülhan Çeliktaş