Aşk hummasıŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Yatağında güz otları taşıyan nehir yoluma çıktığında ümidi kesmiştim. Fakat yeniden ümitlendim. Ölüm gibi bir şey oldu.
Aşktan ve ölümden sonra vazgeçilir hülyadan. Ne yokluğu ne de varlığı acıtır artık zamanın. Yatağında güz otları taşıyan nehir de dünyadan. Kuşlar da... Velev ki kalbim ayak seslerini duymasın. -Mahva-
|