8
Yorum
54
Beğeni
0,0
Puan
1826
Okunma
Hayatın cilvesi koşmak. Duraksamadan molalara, koşmak.
Heykelci değilim ama
Özgürlüğüm varoluş çığlığını atar boyunca
Yaşamak ağrısı kalbime nükseder.
Kalbimin kuşlarını uğurlayıp uyanıyorum sabahlara
Kendi ritminde kaybolurken kalbim, hikayenin sonunu dinlemiyorum bile
Kimseyi dinlemiyorum beyaz vadiye inerken
Beyaz vadi benim çocukluğumun yakası
Bana böyle bir kalbi uygun gören Allah, elbette sevgisini de nakşetti kalbime
Alnımda yazan mutlak sır bu.
Aynı çatı altında sallanan bedenlerimiz var
Bedeni hunharca doyuruyor; umursamadan, aldırış etmeden dönüyor dünya.
Tek kelime dahi yormuyorum bu duruma.
Olmak -oldurmak- furyası hikayenin bir parçası.
...
Mahva ’2021