Kiliseyi yakanı arıyorlardı.
İmam günlerce kaçtı inançsız bulunacağından korktu.
İmansızlar dedi açlığa yattı.
Fakirler geldi yemek verdiler.
Fedakar bir erkek o dediler.
Kuşku olmasın diye aşıklara kamberleri anlattı.
İmansızlar dedi ve imam nikahına yattı.
Gezgincilerle ortalığı o korkuluk yaptı ve sonunda hamam böceklerini bulup koynuna attı.
Bulunduğunda elinde sadece bir kitabı vardı adıda: Gölden gelen imamdı!
Kendi kitabını tanıtmaktı meğer aslı.
Okudular ve şaşırdılar çünkü içinde sadece cevabı olmayan sorular vardı.
İlkinin adı, Gerdanım ve imam nikahlarımdı!
Aradan zaman geçti ve mezarı okumaya bir imam geldi;
Güldü kendi kendine! Soranlaraysa o bir nikahsızdı!
Kendisi peri padişahlarına inanıp ülke ülke dolanan bir şaklabandı dedi.
Nereden biliyorsunuz dediler?
Gerdanı bizim ülkeden imam nikahına girenlere takılıyor dedi.
Onuda sadece inançta çifteliği yeğleyenler oluyor dedi.
Ama adam hergün şaka yapardı?
İlahi sadece ucu bucağı görünmeyen inançlar dedi.
Ölmeden önce yazdığı tek söz, gözüm tektir!
Bizde adak adadık gözünün tekini getirene!