Karagözlüm gelemezsin diyorsun
Ay batanda gün yatanda gelirim
Gelsen bile kalamazsın diyorsun
Ay batanda gün yatanda gelirim

Lale sümbül gözlerini örtmeden
Felek yine yollarımı yırtmadan
Dünya beni ağır diye tartmadan
Ay batanda gün yatanda gelirim

Rüzgâr tutup nefesimi saymadan
Börtü böcek konu komşu duymadan
Gel gel diyen dilin yine caymadan
Ay batanda gün yatanda gelirim

Yüreğimde hasretinin su sesi
Gözlerimde Levh-i mahfuz busesi
Yunus gibi çıkararak hu sesi
Ay batanda gün yatanda gelirim

İbibikler henüz göçe durmadan
Eş dost gelip ahvâlimi sormadan
Omuzuma baykuş yuva kurmadan
Ay batanda gün yatanda gelirim

Gurbet ile kapanmadı hesâbım
Gönül koyma düzelecek hitâbım
Yazıyorsa alnımdaki kitâbım
Ay batanda gün yatanda gelirim

Karlı dağlar karda ömür yutmadan
Helâl aşa haram lokma katmadan
Seher vakti henüz bülbül ötmeden
Ay batanda gün yatanda gelirim

Makberî’yim karagözlüm bekle dur
Her gününe yeni ümit ekle dur
Arada bir pencereden yokla dur
Ay batanda gün yatanda gelirim

____Makberî