serin bir jilet gibi geçiyor hayat
serin bir jilet gibi geçiyor hayat
geride kızıl kan, geride derin yara.. ve sana anlatacak şeyler de olmuyor artık ne bir kuş geçiyor duvarın içinden, ne eski bir dosta rastlıyorum kırık, paslı aynalarda... geçti her şey, geçti herkes bir o kaldı yüreğimin en tenha sokağında pusu da bekleyen garip kuşku Allah’ım, ben mi yanlış yaşadım yoksa hayat bu muydu ? bu sandalyede, şu duvara bakarak geçiyor günler. yüzünün en solgun halini hatırlıyorum hep içimde acı bir kahır! ve içime çelik bir çiviye çakılı olsa da serin bir jilet gibi geçiyor hayat hızlı, acıtarak, geride kızıl bir kan bırakak. |
acı da olsa hissetmek güzel bir şey
teşekkürler
.