sana bu şiiri kalbimin kırık parçalarından yazıyorum
kendimi geride koyduğum bu yolculukta
seni içimin yün heybesinde taşıyorum
nereye gitsem,
ne kadar ağırsan...
her şeyi unutsam
seni unutmuyorum.

tüm dünya pusuda bekliyor beni vurmak için
kimi sevsem bir kurşun daha sürüyor namlusuna
kimi sevsem çekiyor tabancasını...
kimi sevsem bir başka halin senin
öldürmek için beni
türlü yollar deneyen...

sana bu şiiri,
ölümün ötesinden yazıyorum
toprağın üstünde usulca nefes alıyor
gün geçtikçe çürüyorum.
kalbimin içinde bir cenaze namazına duruyorum
her gün yeniden safımı alıyor
sana hakkımı helal ediyorum...
toprağı ilk ben atıyorum
seni içimde gömmek için
sonra cehenneminde sevmiş olmanın
kendimi buluyorum...

sana bu şiiri
etimden koparıp yazıyorum.
her sözcükte biraz daha eksilerek.