BELKİ DE HATA BENDE
Aylardan ocak,dışarıda kar yağıyor
Yüreğimdeyse efkâr tavan yapmış Duygularım yakıyor geceyi Saçlarım gibi beyaza bürünmüş istanbul Buğulu gözlerle Pierlotiden seyretmek hoştur haliçi Zaman su deryasında,akıp gidiyor Nispet edercesine buluşuyor akreple yelkovan Garipserim kendimi kalabalıkta Hüzün düşüyor içime bir anda Yazmaya başlıyor kalemim Buruk yüreğimden Hazin mısralar dökülüyor kâğıda Duygularım koordinatsız uçuyor havada Kar taneleri gibi Paramparça düşüyor hayallerime dört mevsim Bulutlara bürünüyor gökyüzüm Titreyen martılar tünemiş damlarıma Beti benzi atmış öfkeli kalabalığın İsyan dolu yürekler,cam kırıkları çizmiş yüzleri Saçı başı dağınık sevdam Sır küpüsün,bal damlamaz dilinden Haydi gel,karanlık odalarıma Sende,öfkeni tutuştur nemli duvarlara Aydınlat,yak karanlık gecelerimi Söz dinlemez yüreğinde, aşkın tarifini bul Ben ne kadar uğraşsam da Senden aşkın sinyali zayıf geliyor Koordinatları doğru doğru yazsam da Kalbimde tek bir kıpırdanma yok Belki de hata bende Sana gelen bulamıyorum İçimde büyüttüğüm sevgim Tarumar oldu Komaya girdi yatıyor sensizlik hastanesinde.. Acımı anlıyor hemşireler Sesim yankılanıyor bütün koridorlarda Biliyorum, ameliyat masasında kalacak yüreğim Martılar isyana kalkacak,pierlotide Avuçlarımda kalacak günah gibi,yaşayamadıklarım Ben pierlotide,sensiz soluyorum şimdi hayatı Titriyor,üşüyor sensiz bedenim Yavaş yavaş ölüyorum 🐋🐋🐋🐋 |