HÜZÜN AKŞAMLARI
Bu hüzün akşamlarında
Sana olan mesafeleri eritmek için Hep kanadı parmak uçlarım Soğuk bir gecenin ayazı8na gömdüm Göz önümde duran gölgeni.. Çok yalnızlık çektim Çok kağıtlar yaktım mum alevinde Gözyaşlarımın süzülüşüne bakıyor gözlerim, Suskun ve sessizce Akıyor yaşlarım senin gibi uzaklara. Sevginle ıslanan dudaklarım Hasretinin tuzuyla kavruluyor şimdi Bu hüzün akşamlarında Kalbimin parçalarımı bıraktın sana Satır satır oku benden geriye kalanları Uzak durma bana Dudup dururken,estirme ayrılık rüzgarını Kanayan derin yarama tuz basma Birikti ellerimde yalvarışlar Vurma içime bu soğuk sabahı Ben unuttum,sende unut Gecenin en derin sırlarını Bu hüzün akşamlarının sabahına Beyaz papatyalar derledim yarına Hayat çok ağır basıyor üstüme Hep kıvrıldıkça uzadı sana gelen yollar Yavaş yavaş yaklaşıyorum uçuruma.. Şimdi şiirler okunur dualarıma Alev gibi buse bıraktığın dudağımda Yaptığın boşluğa doldurdum hüzün kırıkları En keskin susmalarda öldürdün beni Senin baş harflerini yüreğime gömdün Bu hüzün akşamlarına okudum hikayemi.. 🐋🐋🐋🐋 |