SENSİZLİK BOŞLUK İÇİMDE
Bu kentin kirli sokaklarına
Nasıl uzanabilirim boylu boyunca Titrek sokak lambasına Anlatamadım ki kendimi Gözlerimden süzülen hüzünlü yaşlar Parçaladı içimi sensiz akşamlarda Laf anlatamadım yüreğime, ellerim titredi İki satır şiir yazamadım sana dair Kırıyorum kalemimiı orta yerinden Oracıkta kalıyorum sessiz sedasız Kalkmak istesemde masamdan Sendeliyor bacağım Masadaki soğumuş çayım dökülüveriyor Nasıl bir boşluk sensizlik içimde Böyle kurşuni zamanlarda… Geçmez dakikalar,kasvetli zamanlar Senin için aldığım güller solar elimde Yalnızlığım kucağında Hazan yaprakları gibi uçar gider avuçlarımdan Ayak izlerin silinse de bu kentin sokaklarından Terk edişin ağırlığı ilk günkü gibi durur Tehditkar sözlerin hafızamdan silinmez Bu gece kurtulabilirim dertlerimden Bu gece yalnızca senle olmalıyım Zifşri karanlıkta ışıklardan yoksun Varsın kelimeler yoksul kalsın boğazımda Sessizliğe kavuşan gözlerim Karanlığa mahkum ay ve gece gibi Yıldızlar ise sürgün yemiş Birbirilerine teselli oluyorlar sabaha dek 🐋🐋🐋🐋 |
Çok güzel'di şiir.
Terk'edilmişliğin hüsranları,hüzünleri sinmiş
bu güzel şiirin dizelerini.
Kutlarım gönül sesinizi,emeğinizi.
Esenlik dilerim.