BİRGÜN ÖLECEĞİM
Bir gün öleceğim
Belki bir nisan yağmurunda Lapa lapa yağan bir karda Belki mehtaplı bir gecede Issız bucaksız bir yerde Nerde ne zaman Belki hasret,özlem dolu günlerde Zalim gurbet ellerde Bir gün öleceğim Belki kızıl haziran akşamında Bir sonbahar sabahında Savrulup gideceğim Yalnız gitmeyeceğim Beni yalnız bırakmayan Hiç bir zaman terketmeyen Yüreğimden hiç kopmayan Vatanımın sevgisini içimde götüreceğim 🐋🐋🐋🐋 |
Her can ölümü tadacaktır. Sonunda bize döndürüleceksiniz.
Rahmân ; 27
Ancak azamet ve ikram sahibi Rabbinin zâtı bâki kalacak.
Bu gerçekleri bilmeyen kullar, kulluk bilincinden uzak yaşamakta ve savrulmaktadır.
Ölüm, yokluk değildir. Ecel kapısından sonraki ebedî hayata geçiştir.
Rabbim bu şuurdan ayırmaya...
Hele hele: "Vatan sevgisi imandandır!" sırrına mazhar olarak yaşamaktan mahrum koymaya...
Kutluyorum kaleminizi...