Yoruldum çok yoruldum
İçim kan ağlarken
İnsanlara gülmekten yoruldum
Hayra alamet değil bu suskunluğum
Ben sustuğumda kopacak asıl kıyamet!
Hıçkırarak ağlamak isterken
Gözyaşlarımı içime akıtmaktan yoruldım
Biliyorum sayısı çok boş atılan adımlarımın
Ben bu gecede ağlayacağım...
Çok kanattım kalemimi kendim gibi
Bir özür de ona borçlanacağım

Delice severken dağlara denizlere ...
Hoyratça esen rüzgara toprağa kuşlara....
Haykırmak isterken çok yoruldum
Bıktı kelimelerim kendini ifade edemez oldu
Bir yudum çekerken kadehimden
Nağmesi can yakan dinlediğim her şarkıdan
Sözler anlamını yitirdikçe dudaklarımdan
Kendimden hesap sormaktan yoruldum

Sen o sorumsuz vedanı düşünürken..
Üzülme bilirsin kıyamazdım sana ben.
Gökkuşağının her tonunda kaybolmak isterken
Siyaha esir olmaktan yoruldum.....
Kendimden yoruldum ...

Çabuk tükettim ömrümü
Yarınlarımı,umutlarımı,duygularımı.......
Geri dönüşü olmayan bir tüneldeyim ....
Oyun bu,adı hayat,başrolde ben...
Yardımcı oyuncular sevgi, aşk
Senaryo konusu
Herseye ragmen yasama sanatı
Zamanı geldi oyun bitecek
Perdeler inecek,ışıklar sönecek
Ben yaşarken ölmekten yoruldum
🐋🐋🐋🐋