Tavanımdaki Ufacık SızıntıŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bir yer olmalı dünyadan uzak...
Uzak diyarlar düşledim acından arınmış Bir güneş düşledim sabahlarıma doğan senin suretine boyanmamış Denemelerim yenilgilere Yenilgilerim sapkın bir tutkuya dönüşünce Anladım Daha var olmamış ki senin varlığını silebilecek bir yok oluş Ah ki ah Her çabam nasıl da boşunaymış Dünyanın çatısındaki Ufacık bir çatlak sanmıştım ben seni Olmaması gereken ama büyütmeye de gerek olmayan ufacık bir çatlak Birkaç fırça darbesiyle gereksiz tüm izlerini kapatıp Atabilirim sandım seni hayatımdan Ama Gözlerimi esir edip tavandaki o ufacık çatlağa Unuttum gerçekliği Unuttum Artık yeni gerçeğimin ufacık sandığım o sızıntının şekillendirdiğini Sonunda Bırak tavandaki o ufacık çatlağı kapatmayı Tırnaklarım parçalanana kadar tırmalayıp iyice belirginleştirdim teslimiyetimin resmini Yıkıntılara özenmiş bir evsiz gibiyim şimdi Kafamın üzerinde zorlukla ayakta duran parçalanmış o çatıya evim derim ben Dayanamayıp hasretine ölüm dilerken dilim Dilime inat Yine de yaşama tutunurum Anlayacağın Böyle acınası bir hayata tutunmaya çalışmak sanma ki cesurluktan Cesurluğum bile aslında korkaklıktan Ölümle acım diner diye her türlü intihar atılımından kaçınmam Halen yaşıyorum ama Yaşamamın tek sebebi sensiz kalırım diye korkmaktan y... |
Yüreğine emeğine sağlık
______________________________________Selamlar