Pusula
Aldım yaşımı, yirmi yaşımda babalığı
Öğrendim o vakit geldim sana Uyandım pencerenden bakarak Gerideyse değişti dünya, değişmişti çocukluğum, Dolaştık nehrin en alçak ruhunda Nehrin en ucundaysa yalnızlığım Akardı sırtından tenime değmemiş tenin Var olan hayatın arkasında sesin Nehir bir doldu,bir boşaldı Yıkanan odalar sadece yalnızlığımdı Kirli bir sesti uzaktan gelen Geceleyin uyandım durdum Bir adam, Anladım ki silmiştim umutsuzlukları Gölgesinden gelen yalnızlığı Karalarını, aklarını bıraktım yükün altına Çıkardım herşeyi ruhumdan bu şiiri yazdım. |