kadı kalbi kadar hoşgörüsü vardı
ağzı gemsiz kalınca durdurulacak biri değildi
istiyordu ki geçtiği yerleri görsünler
ayı öperken tutuklanmış biri olarak
çekmeye razıyım incitilmiş bu cezayı

kuruluyor pazar pazarı semtimizde
göle yakın bir şarkı olmasa da sabah
satıcılar bağırmaya hazırlanıyor
aşkın kaç para eder
akşamın yorgun kanatları seni bana getirmediğinde

gelip gecenin içinde bulduklarını söyleyeceksin
arka pencereden kaçmayı beceren hırsızın
dudaklarına karışan gülümseme
aklına erişemeyen mağdurun saftirik senaryolarından ibaret
ne söylersen söyle
son söz
her şeyi bilen ikimizin tanrısıdır diyeceksin

ama duvarlar eskisi gibi gölgelerini hissetmeyecek
ilk gün güneşli günün arzuhali
işitmeyecek kalbimizdeki tatlı rüyayı
yalnızlığın sevgisini örtüp üstüme
seveceğim seni anılarını kaybetmiş biri gibi.