İstiklal Caddesi dahada daralacak,
sığmayacak insanlar Taksim’e,
dükkanlar hissedecek baskısını
sürü halinde çoğalanların,
birkaçı direnecek;
" Bana ne!" diyerek,
Kavgasını verecek birkaçı var olmanın.(*)

„Satıcı duramaz ki malını satsın,
yer-yok yola tezgahını açsın!
Müşteri dönemez geri, itik arkadan,
bağırır yandaki;
"Hoştunuz Beyim, üstüme çıkacan!"
"İttiler lan!" Falan ve filan.

Çın-çın tramvaylar da kalkınca
turnikeler konacak giriş-çıkışına
bu beldenin,
birde duvarına tabela;
"BİR ZAMANLAR YAŞAM VARDI BURADA!“
bu İnsanat Bahçesi’nin.“

„Hayvanlar yılıp kaçacak
duymamak için kuytu köşelere tıkayarak kulaklarını,
bucak-bucak;
Saz, gitar, davul, klarnet, dümbelek, zil ve İnsan çızırtılarını.

Galatasaray soluyamıyacak,
nefes alamaz olacak
Beyoğlu;
İntellerin oturduğu yerde,
zıkkım meyhanelerde
"Ayrılık Şarkıları"nın duyulduğu.“

“Bir zamanlar duvarlar vardı bu yolda boş olan;
Tiyatrolar, sinamalar yan-yana dolu,
insanlar vardı birbirini tanıyan,
dostca selam verip-alan…
O zamanlar birde ben vardım eskinin İstanbul’u
sende yaşayan!“