KIRDIM YÜREĞİMİN KİLİDİNİSensizlik yüreğimi parçalarken Yorgun akşamlarda kapattım kapılarını Artık zeytin gözlerin de açamaz kilidini Nede masmavi gökyüzün Utanır yüzüm kızarırdı Her gece hayaline uzanıp Tenine dokunmaya kıyamazdım Kırılmaya hazır,nazik yüreğini İnciteceğim diye korkardım Göz göze gelmeye çekinir Kaçırırdım bakışlarımı her baktığımda Umut tanelerini sayardım Zamanın derinliklerinden yuvarlanıp Seni yazma gayreti içerisine düşerdim Geceler boyu uyumazdım Her sabah erken kalkıp Göğsünde dikenleri toplardım Artık açtım sana yüreğimin kapısını Rüzgârların yönünü değiştirdim Sevdamın mürekkebini sıcak koynuna bıraktım. Yüreğimde ki tüm kelimelerimle Bir bir seni anlatmaya çalıştım Seni yazdıkça Gözlerin parmak uçlarımı okşuyor Dur durak bilmiyor duygularım Kalemimin ucundan mürekkep değil Yüreğinin mavi derinliklerine “Ben” akıyordum artık Bende ödedim payıma düşeni Borçlu kalmadım sonunda, Katlanıyorsam aşk sebebim sana Girdin kanıma rüyalarıma, Hayattaysam aşk sebebim Gözlerim kamaştı kalbe giden yolda. 🐬🐬🐬 |
gece uyumadım yollarına bakıp kaldım
hep umut tanelerini sayıp kavruldum
yüreğinin mavi derinliklerine götürsen beni artık diyorum,,
şiirinden alıntı yaparak kafiyeli yazdığım bu dörtlükte umarım beğenini alır