İsminaz
Bozulmuş gönlünün hizası
örümcekle güvercin kutsallığında kalp atışları çok görülmüş çeyrek huzuru Annesinden ağlamayı öğrenmiş İsminaz denilmiş adına İsmine müsemma el bebek gül bebek!! üç, beş yaş, hayat ve İsminaz çocukluk, gençlik bir dağ esintisi… kördüğümün körlüğü boynunda kaderin muskası! aynalı konak düşler at sırtında geçilen köprüler… iki ayak bir pabuçta eksikmiş gibi yazılacak öyküler tenini terk etmiş bir can bildiğince değil güldüğünce üşür üşür İsminaz isminde saklı kalan nazıyla! Yatağı akrep yuvası baharı hazanlı türkü… Eteğinde bir avuç ateş ellerinde doğduğu günün çilesi toprağında çaresizliğin kokusu yine de çok seviyor adını İsminaz üç vakit kuş üzümü doğdu bebek İsminaz çocuk İsminaz genç olmadı, ama anne oldu ve hiç ah etmedi hiç kimselere İsminaz kaderi kederiydi, annesi Çeşminaz Gün değişse de, an değişse de dur diyemedik Âlı, Yeşili tanıyamadan göçüp giden Ne İsminaz’lara Ne de Çeşminaz’lara Ve hâlâ devam etmekteyiz bir çoğumuz yaşamaya Bir isminaz bir Çeşminaz olarak!.. ~ #hüzünlükent |