Yıkım
Etsiz kaburgalarımızın üzerinde duran
Ağzımızdaki tükürük kurumuş Her birimiz bir zindan kurmuşuz Ölmekte olan bedenlerimize Kaç dönüşlük boğum oldu Zindanımızın kilidi Her boğumda boyun eğen dizlerimiz Örümçekler ağ kuruyor artık anılarımıza Ölümün ilahları hazır kıta tetikte Cılız bir sestir açılardan arta kalan Isırılan bir dudaktır artık Kendi yıkımımıza kırptığımız kirpikler. ÖB |
Yaşamın kendisi olmasın,
Belkide beden,
Ruhtan çıkınca ayıl'masın,
İki boyut iki alem,
Biri hayat seçmeli dersli,
Diğeri seçmeli,
Dersten yerleştirilmeli,
İnsan buna ister inansın,
İster inanmasın,
Ölüm meleği ,
Can almaya geldi mi,
İstesen de burada kalamazsın,
Pişmanlık yaşanır mı yaşanmaz mı?
Ölmeden bunu anlayamazsın,
Diyelim ki : Fırsat verilsin de,
Hayata bir döneyim denilse'de,
İmtihan sona erdirildi,
Zil çalındı,amel defteri yazıldı,
Dönmeye ne güç kudret kaldı,
Hayat Yaşamının Kapıları kapandı,
Yeni bir yaşama yelken açıldı,
Fani insanlık ölüm'den ders almadı,
Şiirinizin tesiri affola
Tebrikler,