Cervus Noctis’’ Evet kimsesizdik ama umudumuz vardı Üç ev görsek bir şehir sanıyorduk’ * Turgut Uyar.* .... I Karanlığa ağzımızı açıp Bağırdık Bağırdık ama dans eden yoktu Yanılgıdan ibaretiz. II Bu uğursuz Zuhuru bekleyenler, yazık Nasıl ölü topraklarda ve kör gözlerde Diriler, deriler, aynaları unutanlar Tekmil tekillik Sureti muazzama Usanmış Soğuk Ve sarsıcı taş avlular Hep jestleri taklit ederek Nasıl da ağırlaşırdık Nasıl da ağırlaştılar.. III Belki Underground, Burkina Faso, içimiz iç İçimiz kuru, hain ve kurdumuz aç Yani birdenbire Lokmalar ve mülteci korseler gibi Karaşın Tozunda toz ne kadar makbulse Geyiğin de yırtıkları vardı, biz de çok korkuyorduk.. |