Münafıklar Sonesi
Arınmak isteyen aşk,
şeytan taşlayan münafıklar ve bazı şeylerin mecalsiz sırları, nafile bir ibadet için toplandı. Önce, önlerinden utanmak geçti. Sonra kavrayışın gözündeki fer. Sonra silinmez satırlarla kayıt tutan ten, havı dökülmüş incileri parlattı ve çapraz bağları kopan akla gecenin duraksadığı bir ansızında ağzıyla tek tek toplattı, o cürufu. : Kursağı çalkalanmış bir dünyada, kalaylı ve hazır gezmenin tafrası, nurda değil, yerde yatmanın engin iniltisi hatırlandı. Çünkü etin tadını hazda arayan gürz göğse çarptığında, bir şehre kimsesiz giren herkes fenalaşırdı. Orada zincirli köpekleriyle kader, rivayet dolu memesiyle lanet, muskasını şiirle katlayıp, kendine katlanmak için acı arardı. 582bin21İst. |