Düş kırıklarıŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Ve...
Yüzüm düşüyor Dilim suskun Dudaklarım kilitli yalnızlık âleminde Harfler eksik kalıyor Sözcükler yetim alfabemde Tek cümle özgürlük yok gönül hanemde Öyle şairin dediği gibi" uzaktan" değil İki göğüs arası Soluk soluğa Bir nefes mesafesi seviyorum Seni! Üç adım öte Beş adım beri değil! Şah damarım misali İki kaş arası Göz kapağımla Kirpik mesafesi İki avuç arasına düşen Bir damla gözyaşım gibi Uslanmamış gönül Söz dinlemez bir yürekle Yakından seviyorum Seni! Bütün şehir dinliyordu sen giderken ayak seslerini Bense seviyordum gölgenin düştüğü kaldırımları Sen üzülme diye vazgeçtim senli şiirler yazmaktan Yırttım sayfa sayfa, sildim sana dair yazdığım besteleri Kilometrelerce uzağa gitsen de önemsiz Dünya Sen Pervâne misâli Hangi yöne dönsem Sen Doğusu Sen Batısı Sen Vatanım, toprağım Gönül dergahında kıblegahım Ey ömrümün Güz yanı Tomurcağa durup Çiçek açmayan baharım Annemden doğarken Var oluş sebebim Uğruna adanmış Hayat Sen! Benden bir sen çıkıyor Aynaya bakınca gördüğüm aşksın Sen! Her gece Hasretin fersah fersah uzuyor aynı gökyüzü altında... Şehrin tüm ışıklarını sana söndürüyorum Karanlığı üstüme örterken Bu gün bitmeden Yarının hayalini kuruyorum Yıldızları tek tek sana adıyor olsam da Ay’ı öfkemden gözlerimle boğuyorum Ve ben sensizliğe tekrar tekrar doğuyorum! Türlü türlü rüyalar görsem de Seni göremediğim uykulardan Düş kırıklığı ile uyanıyorum Saç kırıklarım yastığım da Bu kaleme veda değil Şehre isyan hiç değil Seni unutmak mı? Dinime imanıma mümkün değil Sâdece Hüzne düşüyor yüzümün resmi Mutsuz bir gecenin aynasında Gün şafağa değiyor Geceyi Râbbine Kendimi kadere emanet ediyorum Ne gelirse Haktan! Ve tüm kalbimle okuyorum aynı duamı Yarâbbi Onun olmadığı bir şehrin güneşi doğmasın üstüme!.. " varlığı lütuf " #hüzünlükent |