4
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
1406
Okunma
Yüzündeki çizgilerinden fal baktım bu sabah
bir iz aradım bana ait
Bir çizgi uzansın istedim
beklemekten usanan gönlüme
Hayat çizginde gezindi parmaklarım usulca
Haklısın, hayat çizgisi avuç içinde olur derler
Derler de peki ya yaşamak
yaşamak ömrün süresiyle midir sence?
’Yaşamak’ dediğin, yaşadığını hissettiğin an sayılmalı bence!
Ve böylece
hayat çizgileri taşınır avuç içlerinden
göz kenarlarına
İnsanın yüzündeki ifadeye yerleşir yaşanmışlıkları
yaşayamadıkları
ve hiç yaşayamayacakları
Çizginin uzunluğu
hayatın süresini gösterir belki, tamam
Peki ya o sürede yaşadıkları insanın!
Hayalleri
Hüzünleri
Sevinçleri
Kederleri
Ahhh o keşkeleri!
Çizgilerin anlamını bunlar belirlemez mi?
Yüzündeki çizgilerinde
kendimi aradım bu sabah
Bir iz aradım
minicik bir kıvrım
küçücük bir hat
bir uzantı bana ait
İstedim ki; yüzündeki çizgilerde beni gezintiye çıkart
ve anlat bana her birinin hikayesini
’Bak şu çizgi seni özlerken oldu’
’Şunu, sessizliğinin endişesi doğurdu’
’Birlikte katıla katıla gülmelerimizin izleri şunlar’
’ve şu iz, sana olan sevgimin derinliği’
Yüzündeki ifadede
ve yüzündeki hikayede
asıl karakter olmayı istedim
İstedim
İsterim
isterdim
Bilsen hem de ne çok isterdim
Dokunduğum her çizginin benim olmasını
bilsen ne kadar çok isterdim
Olsaydı çizgilerin benim
benim olsaydı çizgilerin
böylesine ürkek
böylesine geride
böylesine ’gitti-gidecek’ endişesiyle
eğreti durmazdım belki de yüzündeki ifadede!
5.0
100% (7)