Senden İbaret Hayat
Ey yüreğimdeki büyük sevdam
Yağmurları ile beni sırılsıklam ıslatan. Şimdi sadece sanadır seslenişim. Parmaklarımda baharımsı bir heyecan. Şu kış günü gülüşüyle, Gönlümde aşkı tomurcuklanan. Geceleri taaa uzaklardan, Işıldayan gözlerinle. Gözlerime uykuyu tutmayan. Bir papatyanın hasretiyim şimdi. Gözlerinin içine bakarken, Delicesine haykırmak istiyorum. Ben seni çok ama çok, S e v i y o r u m Adınla mıhlanan yüreğimle, Sarılıyorum senli bu şiire. Avuçlarımdaki yağmurlar utanğaç. Dudaklarımda mutluluk besteleriyle, Çocuksu senli akan gülüşler. Sadece bitmeyen bir mevsimi, Yaşamaya geldim ben seninle. Varışım sadece sanadır Y â r ! Üstüm başım sevdan kokusuyla, Sımsıkı sarıl Sonsuzca ruhuma. Züleyha kokan suskunluğuma. Sar sarmala nefessizce. Şimdi al iliştir kendine. Hadi yağmala yüreğimde ki, Tane tane biriktirdiğim SENİ. Sana dair uzak anıların gölgesinde. Kıyılarda gezdirirken ruhumu, Büyüyor hasretin derinden. Dökülürken gözyaşlarım zılgıtlı. İniltiler yine kara gecede, Sıkıştırıyor göğsümü. Söylesene ben hala sendeyken. Nereye gidersem hasretini, Taşır ki bu kalem. Nöbet geçiren hıçkırıklarım, Yaradan’a ne çok yalvarıyorum bilsen. Yazmadan duramıyorum. Yazsam hiç duyuramıyorum. Her rüzgarda kokun geçişinde, Sensizliği anlatacak kalemimin, Gırtlağını acımadan kesiyorum. Şimdi geceler de arsızca, Akıyor yokluğun oluk oluk... Erhan Çuhadar |