Ayrılık rüzgarı, eserken böyle
Kırdı umudumu, aşk güllerimi
Nasıl sevinirim, bari sen söyle
Sardı bak ruhumu, tüm yıllarımı
Kırdı umudumu, aşk güllerimi

Şu hasret gemisi, dönmez seferden
Başlamazmışaşklar, kaldığı yerden
Hasadı gelmeden, koparttı birden
Derdi gönlümdeki, sümbüllerimi
Kırdı umudumu, aşk güllerimi

Özlem çiçek açtı, hem bile bile
Sevgi sözcükleri, gelmiyor dile
Serenat ederdi, her seher güle
Yordu bahçemdeki, bülbüllerimi
Kırdı umudumu, aşk güllerimi

Kirpikleri olmuş, zehirli bir ok
Daha bundan sonra, kurmaz diyolok
Gözlerine baktım, aşktan eser yok
Vurdu bakışıyla, lâl dillerimi
Kırdı umudumu, aşk güllerimi

Gülü uzattım da, saça takmadı
Hiç bir güzel beni, böyle yakmadı
Uzattığım halde, dönüp bakmadı
Gördü de tutmadı, yâr ellerimi
Kırdı umudumu, aşk güllerimi

Deli gönül yanıp, küle dönerken
Gözümde yaşlarım, sele dönerken
Kuruyan arzular, çöle dönerken
Görseydin sahramı, kum çöllerimi
Kırdı umudumu, aşk güllerimi

Hasret çekip insan, kalmasın zorda
Hele seven yürek, düşmesin derde
Lüzumsuz yanmıştı, alevde, korda
Şimdi savuruyor, bak küllerimi
Kırdı umudumu, aşk dallarımı

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ