ORMAN BENİM
Yağmurla başladı hayat,
Toprağa düştü tohum, Yarıyor yeri uzuyor boyum, Yaprak açtım yeşile döndüm, Bir tohum idim orman oldum; Kınalı kuzular rahimde beklerken, Kara toprağı mesken bildim ben, Bulutlar gitti güneş göründü, Bağrımdaki ateş göğe süzüldü, Uyandım bak gözüm açıldı; Sinem’de yaralar kabuğum kalınlaştı, Çiftçinin kazması kazmıyor toprağım, Gönlüm hazinem açılmıyor kapım, Bir kara zindan el ettim gel ettim, Bir tohum idim toprağı mesken ettim, Hicret kement atmış durur mu yüreğim, Tohum mu dediniz şu gördüğünüz orman benim! Erol KEKEÇ/08.05.2021/14.24 |