KIRK ,ikindisadece şaşırıyorsun; rahmin, göz bebeklerime, gece, karanlığa, kokun, tireyen ateşin; dumanında islenen, hasrete yanık dudaklara " lades " biraz mahçupsun, biraz da utangaç, ve ’ sen ’, SEN olunca unutuyorum vakitsizliğin saçağında küf tutan saati süpürmeyi, gerçek olan an ve bitti, ölü rüzgarların; ayak izine savruluyor isimsiz şehirlere azâd ettiğin hayaline dalįp gitmeler, " kırk ikindi " ye bölündü; yürekde aşka farz her rekât, bırak; şiirler öpsün, saçlarının mavisine dökülen satırlarımı, nefes alabildiğim kadarız, ikimizden, tek birimiz!! KADAVRA" mın düşleri karan |