BEN KÜÇÜKKENBen küçükken bizim köyde leylekler yuva yapardı Kış gelince arada bir yol komşuya da sapardı Kız oğlana gönül verir, oğlan da kıza tapardı Dünya küçük ve güzeldi, gülüyordum ben küçükken Metre metre karlar yağar, yol kapanır, sis çökerdi Kimi, karda tünel açar, kimi, damda loğ çekerdi Saçaklardan sarkan buzlar, bize bedava şekerdi Her bir günün kıymetini biliyordum ben küçükken Ağa da var, bey de vardı, kul olmazdı kula bir kul Karın doymaz, gözümüz tok, yetiyordu sırttaki çul İsteğim andan ibaret, ne han hamam, ne para pul Zerreden de küçük şeyler diliyordum ben küçükken Hicap duyduğum tek leke, tırnaktaki kirdi bizde Cennet cehennem uzaktı, gayya, irem birdi bizde Dünya bir oyun sahnesi, yaşam bir şiirdi bizde Kahkahayla gözyaşımı siliyordum ben küçükken Başın hangi göğe erdi, büyüdün de Alibaba?.. Hatıralar elde kalan, saçındaki aklar caba. Şimdi yumsam gözlerimi, giden gelir mi acaba?.. Kaderi hep düşlerimde çeliyordum ben küçükken Loğ : Eskiden toprak damları (çatıları) sıkılaştırmak için kullanılan, ağır taş silindir. DOST KATKISI.............Teşekkürlerimle Delikli kuruştan fazla bulunmasa cebimizde Yetim hakkı, haram mala yer olmazdı küpümüzde Yediden yetmişe kadar izan vardı hepimizde İyiliği kötülükten eliyordum ben küçükken.............Aydın KAHRAMAN (sonsuzufuk) |
Ama o da 10 şiire bedel.
Yürekten kutlarım kardeşim.
Sen hep mükemmelsin.
Sevgi ve saygılar.