Ermez Aklım
Aklı ermedi şu alemin gidişine
Bir akıl veren olsa şu Hüseyin‘e Ne yeri var, ne de yurdu Şu alemde! Aklı ermedi, şu alemin gidişine Herkes yılmış ve yıkılmış Düşerken bir ekmeğin peşine Bir akıl veren olsa su Hüseyin‘e O da belki bir yer edinebilirdi şu alemde Eğer yetseydi kudreti nefsine … Çaba vermezdi sonu olmayan şeylere Kendi pişirir, kendi yer Yedikçe tükenip erir! Aklı ermedi şu alemin işine Nasıl da geldi dayandı yaş ellibeşine Bir lokma bir hırka peşinde Koştukça yoruldu, yolunu kaybede ede! Yaşadı yaşamadığı yaşamı düşlerinde Aklı ermedi, şu alemin gidişine Alem düşmüşken kendi alemine Yana yana tükendi alevlerinde Muhtaç oldu, şimdi bir tas su verene ... H. Hüseyin Arslan – 13.04.2020 |