acılarımı büyütüyorum sol yanımda
soluk bile alamıyor nefesim
dünyana sığmak için sana sığınıyorum
ve sığınak oluyor kalbim acılarıma
dayanır mı sanıyorsun yaşattıklarına,
bu çocuksu yüreğim…
aldın saf masum çocukluğumu
verdin kirli, yalan dünyaları
ve şimdi yokluğunu yazıyorum
kahırdan pas tutmuş yüreğime
özgür coğrafyalarda haykırış oluyor
vatan, toprak, şan, şeref ve onur
uçurtmalar salıyorum güneşe
beyaz güvercinler kanatlanıyor sana doğru
şımarık bir çocuk oluyor yüreğim
vardan anlamıyor yoktan anlamıyor
bir türlü
sensiz olmuyor
inan beni aşk hiç anlamıyor

beyaz dünyalarımı sildirdin bana
bozdurdun tüm ezberlerimi
çiçekleri alınmış baharlara salıverdin ben başıma
aşkın sırlarına kalem düşürdün
mahkum etmişken koca ömrümü bir gülüşüne
şerh düşürdün insafına sığınmış kalemime
bir kere bile isyan etmedim kaderime
hiç ihanet etmedim ki sevgilerime
acımla eşdeğer kıldım vuslatımı kederimde
ve hiç vefasızlık etmedi ki kalemim
sana gelişlerimi sararken ayaklarına
umudum merhemler sürdürdü sevdalarıma
ve sonunda “acıya aç hüzne muhtaç” kaldım bir başıma
sığınmak yakışmaz bana sahte dünyalara
“isyansız acılar biriktirdim imkansız aşklarıma”
aşksız olmuyor yarsız olmuyor
bir türlü
sensiz olmuyor
inan beni aşk hiç anlamıyor

karşılıksız çoğalttım sevgilerimi ötelere
ötelerde gizlediğim ise öfkeler.
ben öfkeli coğrafyalarda arıyorum seni
öyle yakışıyorki adın isyanıma
bazen Filistin oluyorsun bazen Eritre
davam diyorum sana
yüreğimde Sudan oluyorsun bileğimde Afganistan
kavgama en çok yakışansın sen
bedenimde Yusuf oluyorsun dünyamda Züleyha
acıyı aşk diye kalbime hapsedensin
rüyalarımda Gazali oluyorsun şiirlerimde Fuzuli
bunun içindir sevdanı dava yapışım
bunun içindir davamın kavgalarında
sevincim, haykırışım, dağlanışım
sevda sız olmuyor davasız olmuyor
bir türlü
sensiz olmuyor
inan beni aşk hiç anlamıyor



H.Ali Aydın
09.07.2008