Ç I Ğ L I K
Ç I Ğ L I K
kör bir bıçak gibi düşlerime saplanıyor cennetimi peydahladığım gözlerin aynalara kazıdığım silüetin geliyor aklıma sözlerim telaşlı bir zehre bulanırken göğsüne kurduğum sırat’ıma ihtimallerimi bırakıyorum çevrelenmiş ateşler içinde buluyorum kendimi kimliksiz kentler kucak açıyor intiharlarıma küllenmiş bir aşkın közlerini taşırken yüreğim peşimde binlerce zebani koşturuyor kovarken günahlarımı bedenimden fırtınalar kopuyor suskunluklarımda utangaç bir ceylan kisvesine bürünüyorum çığlıklarımın sessizliği şakaklarımdan vuruyor beni ve bütün hoyratlığıma rağmen sensizliğe yenilmekten korkuyorum biliyorum sensizliğe yakılan şiirlerim intiharı içirirken kelimelerime ben hala aşkını haykıramayan acemi bir şairim susuyorum ve kendimi yitirdikçe sana gidiyorum oysa sen arkana bile bakmıyorsun güneşimden saklıyorsun gölgelerini ayaz gecelerden bile düşmüyorsun düşlerimden ben kendimden sana gittiğim halde sen kaç kez geldin baharlarıma söyler misin kordon boyunda kaç kez tuttun ellerimden hazırdım oysa ben bir gülüşüne bir gönül bir gelişine bin ömür vermeye ah sevgili şimdi girdaplarımda boğulurken ben gözlerine kurduğum darağacına ömrümü asıyorum aşk ölmekle eşdeğerse ölümü aşk’a bağışlıyorum H.Ali Aydın 14.04.2009 |
sensizliğe yakılan şiirlerim
intiharı içirirken kelimelerime
ben hala aşkını haykıramayan acemi bir şairim
Her dizesi için ayrı ayrı kutlarım. Paylaştıkça çoğalan şiirlerden olsun. Saygılarımla.