Kontrpiye
Vadiye hakim şehrin güney kıyısından başlayıp
"doğunun çiçekliği, batının çiçekliği" ile bitmeyen bir serüven sürerken Kitap sayfalarında Kopuyorum belgesel bölümünde.. Müziğin ahenkli ezgileriyle Kuzeye çevriliyor yüzüm Dilimizde yitirilip henüz kalbimize inmemiş Çekmeyen antenler gibi Flu görüntü alıyorum sözlerinden ekran tipi Sen virgül diyorsun dil bilgisi kültürünle Ben nokta diyorum cümle bitmiş diye.. Noktadan sonsuz doğrular geçiyor boyutsuz Semerkant’ta popüler oluyorsun Sürdükçe seyrüsefer Sağdan soldan daralan kaplamlar Gizli buzlanmalar güneş eritme peşinde bir çözülmeler.. Yumuşuyor hemzemin Serde sevgi olunca Sorunsuz görülüyor cevaplar Cevapsız kalıyor sorunlar. Aramızdaki sessizliğe üşüşüyor yalnızlık.. |