Aşk Yolunun Yolcuları
Benliğini nurla bezer,
Aşk yolunun yolcuları, Gönül gülşeninde gezer, Aşk yolunun yolcuları. İrfan bağından beslenir, Güzel ahlakla süslenir, En hoş sedâyla seslenir, Aşk yolunun yolcuları. Çile dolu bâde içer, Kınayana güler geçer, Heybesinden hikmet saçar, Aşk yolunun yolcuları. Giymiş edep hırkasını, Taşır sevgi muskasını, Hor görür mü başkasını, Aşk yolunun yolcuları. Garip gelir, garip gider; İncinsen de incitme der, Tefekkürle sükût eder, Aşk yolunun yolcuları. Muhabbetle inen cemre, Huzur katar fâni ömre. Hepsi birer Yûnus Emre, Aşk yolunun yolcuları. Son semâvi söze aşık, Hakikate, öze aşık; Gül nakışlı ize aşık, Aşk yolunun yolcuları. Kalpleri benzer deryaya, Meyleder mi masivaya, Dönüp bakmaz bu dünyaya, Aşk yolunun yolcuları. Dert oduyla közlenirler, Göz önünde özlenirler, Halk içinde gizlenirler, Aşk yolunun yolcuları. |