Şu Feleğin Hâlleri
Gül sararıp solduğunda
Bülbül pervaz vurmaz imiş. Dostu iyi olduğunda Yol insanı yormaz imiş. Kibrin kalesini yıkan, Şefkat çırasını yakan, Gönül nazarıyla bakan Kulda kusur görmez imiş. Hep şahlanmaz zulmün atı, Kesilir bir gün tâkatı. Zalimlerin saltanatı İlelebet sürmez imiş. Gurbet yolu gözleyenin, Gece gündüz özleyenin, Yürek yurdu sızlayanın Âhüzârı durmaz imiş. Aşk ehlinin derdi derin Ne merhem ne ilaç verin. Tabip aşka düşenlerin Yarasını sarmaz imiş. Kanma seher yellerine Götürür yad ellerine. Şu feleğin hâllerine Akıl fikir ermez imiş. |